Ĉar la akiron el urboj rabitaj ni jam disdividis. 125
Estas ne bone ĝin rekolektigi pro ree dividi.
Sed vi ellasu ŝin pro la honoro de dioj; Aĥajoj,
Ni, al vi pagos trioble, kvaroble, se Zeŭso detrui
Iam permesos al ni la Trojon murofortegan.”
Al li kontraŭe respondis Agamemnono, la ĉefo: 130
"Kia ajn estas kuraĝa vi, diosimila Aĥilo,
Trompi ne penu min: vi ne admonos min nek superruzos.
Ĉu vi, mem konservante donacon, vi volas, ke nur mi
Estu rabita de mia, ke mi ĝin ellasu senpage?
Bone, nur se anstataŭos Aĥajoj ĝin per alia 135
Rekomponco de kosto egala, Iaŭ mia deziro.
Sed se ili rifuzos, mi prenos ĝin mem: la donacon
Vian aŭ Ia donacon Ajaksan aŭ l' Odisean;
Prenos mi ĝin, - senigita. de ĝi ekkoleros la viro ..
Sed iafoje pri tio ni reparolos ankoraŭ. 140
Nun ni surmetu sur maro sankta la ŝipon nigretan,
Ni kolektigu en ĝi da remistoj amason sufiĉan,
Metu en ĝi l' hekatombon kaj Ĥrizofilinon ruĝvangan.
Unu el viroj konataj estos Ia ĉefo: Ajakso,
Eble Idomeneo, aŭ Odiseo la dia, 145
Aŭ vi mem Peleido, vi, la plej terura el viroj —
Por oferante pacigi lo Malproksimegenĵetantan.“
Al li respondis minace Aĥilo piedorapida:
"Ve al mi! Senigita de honto, vi, profitamulo,
Kia Aĥajo de nun viajn vortojn obei ekvolos, 150
Kun vi irante aŭ kontraŭ viroj batalon farante?
Ĉar mi alvenis ne pro ponardegojnĵetistoj Trojanoj
Kontraŭbatali, Ĉar ili kulpiĝis je mi en nenio.
Ili neniam ĉevalojn aŭ bovojn de mi ekdeprenis
Aŭ fruktportantajn kampegojn, an Ftio la multeloĝita 155
Fruktojn ruinis, ĉar inter ni estas ja multe da ombraj
Montoj kaj ankaŭ la maro bruanta. Nur vin, plej senhontan,
Sekvis ni, por ke vi ĝoju, portante ekvenĝon al Trojo
Pro Menelao kaj ankaŭ pro vi mem, vi hundosimila.
Sed tion ĉi ne atentas, nek zorgas vi tion ĉi tute; 160
Paĝo:Zamenhof L. L. - Fundamenta Krestomatio, 1903.pdf/451
Ĉi tiu paĝo estas provlegita
