160. — Timi sian propran ombron.
Kuri de sia propra korpo.
161.— Kiu timas bestaron, ne iru arbaron.
162. — Respektu Dion kaj reĝon kaj obeu la leĝon.
163. — Ne timu hundon bojantan, timu hundon silentan
Kiu bojas, ne mordas.
164. - Ne timu tranĉilon, timu babilon.
Vundo pasas, vorto restas.
Langa vundo plej profunda.
165. — Kiu ne krimas, tiu ne timas.
166. — Ne maro dronigas ŝipon, sed la ventoj.
Ne juĝo kondamnas, sed juĝanto.
Juĝanto decidas, kiel li vidas,
167. — Bojas hundo sen puno eĉ kontraŭ la suno.
Insulto ne algluiĝas.
Hundo bojas, homo vojas.
168. — Disputu komence — vi ne malpacos en fino.
Antaŭparolo liberigas de postparolo.
Kiu demandas, tiu ne eraras.
169. — Kontraŭ peko batalu, sed pekanton ne tuŝu.
170. — Geamantoj sin pikas Bato de patrino ne longe doloras.
171. — Kolero pravecon ne donas.
Per insulto kaj kolero ne klariĝas afero.
Kiu koleras, tiu ne prosperas.
172. — Sinjoroj sin batas, servantoj vundojn ricevas.
Kapo pekas, piedoj suferas.
173. — Balo de frato estas sen kompato.
Estintaj amikoj plej kruele malpacas
174. — Oni prenas avide, oni redonas malrapide.
Oni prenas per manoj, redonas per piedoj.
Prunto amikon forpelas.
Selante ĉevalon, oni ĝin karesas.
175. — Vi amas preni, amu redoni.
176. — Li ŝtelas de najbaro, por doni al altaro.
177. — Trafi per la parolo rekte en la vizaĝon.
Diri al iu nudan veron.
178. — Pereis ŝafino, pereu ankaŭ la ŝafido.
Forfluu infano kune kun la bano.
