Saltu al enhavo

Paĝo:Fruictier - Esperanta Sintakso, 1903.djvu/24

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Tabelo unuvida

pri difino de vorto per artikolo »la«.


»LA«
difinas vorton
t. e. apartigas ĝin de aliaj ĝiaj similaj:
A. Rememorigante, ke oni konas ĝin aŭ ĵus parolis pri ĝi.
E.: Mi ektrinkis: la akvo estis varma (K. T. 9), t. e. tiu akvo.
E.: Jen estas la pomo, kiun mi trovis (Z.), t. e. tiu pomo, kies trovon mi jam anoncis.
B. Resumante antaŭan detalan priskribon.
E.: La najbaro fariĝis en tiu ĉi tago ne priskribeble timiga (K. T. 13), t. e. tiu najbaro, pri kiu mi jam skribis multajn paĝojn.
C. Anoncante tujan klarigon.
E.: La plena pentraĵo ekflamas en mia imago: ĝi estis antaŭ longe ... k. t. p. (K. T. 7.)
D. Montrante, ke objekto priskribata apartenas al nomita persono aŭ objekto.
E.: Mi malkovras la okulojn (K. T. 7), t. e. miajn okulojn.
E.: La bajoneto eniris al li rekte en la koron (K. T.) t. e. lian koron.
E. Montrante tutan genton, aŭ almenaŭ plej grandan parton.
E.: La rusoj loĝas en Rusujo. (Z.)
F. Igante vorton komunan nomo propra, aŭ preskaŭ propra, tiel ĝi estas apartigita de aliaj.
E.: La suno brilas. (Z.)
E.: La Plejpotenca faru nian venon al li saniga. (Z.)