Saltu al enhavo

Paĝo:Fruictier - Esperanta Sintakso, 1903.djvu/59

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

|- |style="width:2em" | |style="pb1; padding-left:0.5em; vertical-align:top" |Li mortis pro malsato (aŭ: de malsato). |- |style="width:2em" | |style="padding-left:0.5em; vertical-align:top" |Li eksaltis de surprizo. (Z.) |}


132. Por montri celon, oni uzas prepozicion »por«.


E.: Li sin kuracas por resaniĝi.


133. Por montri devenon, difinon aŭ uzadon de objekto, oni uzas prepozicion »de«. (47.)


E.: Tio venis de lia unua eraro.
Li estas doktoro de medicino, studento de leĝoscienco, profesoro de historio.
De la patro mi ricevis libron. (Z.)
Donu al mi alian glason de vino, ĉar tiu ĉi estas malpura. (Z.)


Rim. »Da vino« oni uzus, se oni volus montri ian kvanton da vino, sed ne glason uzatan por vino. (46.)

134. Eliro, ŝtofo el kiu oni tiris ion, estas montrata per »el«. (49.)


E.: Mi estas el Parizo.
Tiu ringo estas el oro.


135. Instrumenta kaŭzo, ilo per kiu oni faras ion, estas montrata per prepozicio »per«.


E.: Li mortigis lin per glavo.
Mi manĝas per la buŝo kaj flaras per la nazo. (Z.)
Tion mi sciiĝis per mia frato (»de« oni povus ankaŭ uzi en tiu ekzemplo).


136. Kaŭzon ĝeneralan, motivon, k. c. oni montras per adverba serio »ial, tial, kial, ĉial, nenial«, kaj devenaj esprimoj »tial ... ĉar; tial ... ke«; k. t. p.


E.: Kiam tiu bela knabino venis domen, ŝia patrino insultis ŝin, kial ŝi revenis tiel malfrue de la fonto. (Z.)