We nąm drogę e otworzele
Bez cerpliwą procę.
Vi malfermis al ni vojon
Per laboro cela;
Vi eklumis kiel suno
Inter nokt' malhela.
Tra tricol-tabuloj nune
Vidas ni mirinde,
Kvankam laŭ kalumniuloj
Ni naskiĝas blinde.
Ĉar vin polaj balt-maranoj
Laŭmerite amas.
Mian tre modestan verkon
Via nom' ornamas.
Prenu de kantist' kaŝuba
Simplan la rimaron,
Kiun meti mi kuraĝas
Sur patruj'altaron.
Jen malnova rakontado
Pri la vivo, moro;
Kion mi kolektis hejme,
Prenu ĝin, Sinjoro!
Dum Vistulo de Krakovo
Nian maron fluos,
Polan kredon, polan lingvon
Tempo ne detruos.
Jen, el kor-profundo nia,
La konfes' popola:
Dum ni vivas, ne pereos
Kaŝubejo pola!
